Als echo’s van mijn vorige verhaal nog nagalmen, ben ik al weer aan het nadenken over hoe ik dit volgende verhaal ga overbrengen.
Nou denk je, waar ga je het over hebben dan?
Well…..help me out….want dit verhaal gaat onder andere over mijzelf
Niet omdat ik graag over mijzelf praat, maar wel om me even voor te stellen.
Wellicht dat het prettig is om een gezicht of verhaal te hebben over zij die achter het toetsenbord van www.stekjesmarkt.nu zit
En zo niet, dan wordt het wachten op de volgende blog en kun je deze skippen.
Plukboeket
Ik zal de details van m’n jeugd je besparen….Alhoewel,….. nu ik er over na denk, daar zit wel het begin van de welbekende rode bol wol, waarvan het rode draadje tot op heden nog niet op zijn einde is gekomen.
Hoe dan ook, in mijn jeugd hingen de muren mijn kamer al vol met posters
Waar de meeste van mijn leeftijd genoten posters van oa "the Knight Rider”, “Airwolf”, "Madonna", of “The A-team” hadden hangen. Hingen er bij mij óók posters,…maar dan met heel veel kleine plaatjes daarop. Plaatjes van vele planten- en bloemen soorten. deze posters waren van “Bloemenbureau-Holland”, en eerlijk gezegd, als ik er zo aan terug denk waren ze niet zo heel mooi vormgegeven. Maar het ging mij om de inhoud, zoals alles toch.
Eigenlijk had bij mij toen al het groenvirus om zich heen gegrepen. Maar het kan ook altijd al een deel van mijn DNA zijn geweest.
Zo was ik bezig met plantjes stekken, plantjes scheuren maar ook gefascineerd zijn over hoe wonderbaarlijk een plant of bloem in elkaar zit.
Het is dan ook niet voor niks dat ik 8 jaar lang opleidingen heb gevolgd in de agrarische sector. Je kon tijdens de opleiding veel richtingen op om je in te specialiseren.
In deze wastobbe vol van keuzes ben ik dan ook geschud, gedroogd en gestreken. Waarna we als bloemisten werden vrij gelaten in een wereld vol met bloemen. De lichting van 1999 ;-).
De eerste jaren was ik werkzaam in loondienst als bloemist in steden als Amersfoort, Laren en uiteindelijk Amsterdam. Om vervolgens in 2004 voor mijzelf te beginnen, wat overigens niet een bewuste keuze was. Maar soms lopen de zaken eenmaal zo.
Mijn vrouw die - hoe kan het ook anders - ook zo'n diepgewortelde liefde voor de natuur heeft en houd van mooie plaatjes maken, vormden samen met mij een bijzondere mooi-maak-duo.
Dat was 19 jaren terug in de tijd.
En nog steeds zijn we gefascineerd, geinspireerd en verwonderd door alles wat groeid en bloeit, zonder dat daar ook maar een enkel moment op uitgekeken zijn geraakt.
Te groot geworden bruidsboeketje ;-)
mochten jullie meer van onze bloemen en decoratie willen zien dan kan je ons ook volgen op instagram, en blijf je op de hoogte van hoe wij onze bloemen beleven
19 jaar lang
Vanaf 2004 hebben we als zzp’er vele mooie opdrachten mogen verzorgen op leuke locaties. Met een aantal werken hebben in diverse bladen en boeken gestaan, zijn we op tv geweest en hebben voor BN'ers hun bruiloften en/of overige decoraties in huis mogen verzorgen. Wat dan ook weer (tijdelijk) leuk is voor de ego en voor ons digitale “plakboek” op onze website. www.mathijsnokkert.nl of www.memoriambloemen.nl/blank
Naast binnenland zijn we ook actief geweest in het buitenland.
Landen en plaatsen als België, Duitsland, Frankrijk, Italie, Monaco/Nice, Spanje, Engeland, Oosterijk, Israel Marokko en Libië en gevraagd voor docoraties in China maar heb dat links laten liggen. Vliegen vind ik al niet zo geweldig, laat staan voor zoveel uur.
Dat laatste,... Libië..., was ook wel weer een verhaal apart.
Oke heel kort dan voor de ramptoeristen, het was een….. hoe zal ik het zeggen,... een bijzondere ervaring.
Een paar maanden voor en na de val van het regime ben daar geweest om bloemwerk te verzorgen voor een interieur-showroom.
Enkele maanden nadat het regime gevallen was, en de nederlandse amassade nog niet naar Libië waren terug gekeerd. Was ik al via een omweg naar binnen gebracht om er weer aan het werk te gaan. Bij aankomst was er veel in de stad verwoest en zat alles vol met inslagen van kogels en raketten zelfs de ommuurde paleisen van Ghadaffie waren grotendeels met de grond gelijk gemaakt.
Hoewel het relatief rustig was in de hoofdstad, waren er spannende momenten genoeg.
Zoals tijdens mijn werkzaamheden. Waarbij mannen met machetes achter mij langs het gebouw in renden, en met veel lawaai en gehak probeerden iemand de les te lezen met hun kapmessen. Ondertussen stonden er buiten gewapende mannen klaar die iedereen bedreigden en binnen hield met hun Kalasjnikov’s/AK-47. De rest van de dag hadden we in ieder geval geen koffie meer nodig om wakker te worden.
Later bleek dat het ging om een ruzie, die op staat was begonnen en dat zich verplaatste in de showroom. Politie was niet meer vinden in het land, dus was het de wet van de sterkste, en liep het na wat bedreigingen af met een sisser zonder dat er gewonden vielen.
Zo waren er nog meer voorvallen. Er werd er nog flink geschoten in de stad, helicopters uit de lucht geknald, en was het de normaalste zaak van de wereld om bij een binnenlandse vlucht met vuurwapens bij je aan boord te stappen. Een vreemde en ongemakkelijke situatie die we hier op schiphol niet zo snel tegen komen.
Verder sliepen we s 'nachts in de kelder, omdat er nog wel eens “iets” naar binnen kon vliegen tijdens onverwachte zaken.
En bij aankomt van het hotel lagen de straten vol met brandende stapels autobanden, die zorgden voor een grimmig hollywood decor, alleen waar we in zaten was nu geen film.
We sliepen ondanks alles prima, het eten was lekker en waren de mensen (naar ons) super vriendelijk. Maar ook de warme zoete geur van het land en de geluiden die tijdens de zonsondergang uit de moskeeën kwamen, zorgden tijdens het gouden uur er voor dat je even een rol had gekregen in de verhalen van “1000 en één nacht”. Momenten waarbij je alles om je heen even vergat. Of misschien juist niet, maar je juist realiseerden dat dit moment hier een bijzonder moment was, op een bijzondere plek….. een ervaring die nu een plekje heeft in mijn herinnering.
Hoe avondtuurlijk het allemaal ook klinkt om voor je zelf te werken. Voor mij begon het ook zijn tol te eisen op meerdere fronten. De nodige stress om iedere maand rond te komen en werk binnen te slepen begon op te breken, De stress was ondertussen meer een levensstijl geworden dan dat het een tijdelijk incident. En dat doet het gezin ook niet goed.
Dat dit zo niet kon doorgaan leer je meestal op een harde manier af. Dus die energie slurpende cirkel moest doorbroken worden.
Dus in het kort: zo gezegd,….. zo gedaan….. en werd vervolgens gevraagd om als conciërge op een VO- school (inval)werk te doen en na 4 jaar nu nog doe.
Nooit gedacht dat ik me daar zo in kon vinden. Het balletje kan soms raar rollen.
Door de vele vakanties en fijne werktijden heb ik daarnaast nog tijd genoeg voor het werken met bloemen en planten. En ook voor het opzetten van www.stekjesmarkt.nu Maar dit keer zonder de stress. Iets wat onbetaalbaar is geworden. Zonder die stress kan ik weer met toewijding aan mijn bloemen werken. Misschien wel meer dan ooit tevoren.
Ik heb dan ook van mijn werk mijn hobby gemaakt.
't Is maar wat je zegt over jezelf.
Mathijs Nokkert CEO van stekjesmarkt.nu
Volg onze bloemen ook op instagram
✨